Kloosters in Zenderen
Zenderen staat bekend om zijn karakteristieke kloosters rondom het dorp. Er zijn er niet 1, niet 2, maar zelfs 3 te vinden!
Naast de parochiekerk tref je het Karmelklooster aan. Het Karmelietenklooster bestaat al ruim 160 jaar. Langzamerhand groeide dit klooster uit tot een gemeenschap die veel heeft betekend heeft voor Twente. Vanuit het klooster in Zenderen ontstonden er ook kloosters in Oldenzaal, Hengelo, Almelo en Enschede. Daarnaast kwam, door het toedoen van de Karmelieten, het katholiek middelbaar onderwijs in bovengenomende plaatsen van de grond. In Zenderen werd het gymnasium Sancti Alberti opgericht, waar veel toekomstige karmelieten naar school zijn gegaan.
Nog steeds wordt het klooster bewoond door oudere karmelieten. Het fungeert dus momenteel als kloosterverzorgingshuis, waar het gewone kloosterleven wordt beleefd. Nog altijd zijn gebed, gemeenschap en dienst aan de wereld de pijlers in hun leven. Ze komen daarom twee keer per dag samen voor een gebed. Er zijn geregeld rondleidingen voor belangstellingen. Ook kan men, in de nabijgelegen kloostertuin en patersbos, een rondwandeling maken.
De Carmelitessen
Aan de rand van Zenderen, niet ver van het Karmelklooster, staat sinds 1889 het slotklooster van de zuster Carmelitessen. De Carmelitessen vormen de vrouwelijke tak van de Karmelorde. De zusters leefden hier in afzondering als slotzusters of monialen. Ze zoeken een weg dicht bij God in geestelijke afzondering. Lange tijd telde het klooster nog 40 zusters, maar begin 2020 zijn de laatste 3 zusters vertrokken naar een klooster in Denekamp. Sindsdien staat het pand leeg.
Zwanenhof
Na de Eerste Wereldoorlog was er in Twente behoefte aan een eigen retraitehuis, waar groepen mensen terecht konden voor een driedaagse retraite; een persoonlijke innerlijke omvorming door stilte, overweging en gebed. Het retraitehuis werd in 1927 op initiatief van verschillende Twentse rooms-katholieke organisaties door de kloosterorde van de Redemptoristen gesticht. Er waren verschillende retraites, voor jongens, vrouwen uit de boerenstand, ongehuwde dames, zieken en bestuurders van verenigingen. In 1999 verlieten de laatste paters het Zwaenhof en werd het werk overgenomen door ‘leken’. Inmiddels is De Zwanenhof een warm huis waar de mens de ruimte krijgt om mens te mogen zijn en ontplooien zich hier tal van initiatieven! Je kan hier ook terecht op het terras voor een kopje koffie of thee tijdens jouw wandeling of fietstocht.