Foxtrot.

In drie stilistisch uiteenlopende delen vertelt Maoz het verhaal vanuit het perspectief van vader, zoon en moeder. Alle drie dansen ze de foxtrot met het noodlot. Een dans met vele variaties, maar waar je ook heen gaat, je eindigt altijd op het punt waar je ooit begon.

Indrukwekkende, in Venetië bekroonde film.

Filmmaker Samuel Maoz baseerde zich op een persoonlijke ervaring: een uur lang vreesde hij dat zijn dochter dood was. Zo lang duurde het voordat hij haar te pakken kreeg, na een aanslag op een bus waar zij in had kunnen zitten. Dat onzekere uur, twintig jaar geleden, was het ergste dat hij zijn leven had meegemaakt – erger nog dan zijn oorlogservaringen, die hij verwerkte in zijn meesterlijke debuut Lebanon (2009).

De pers over Foxtrot:

VPRO Cinema (★★★★★) 'Bijzonder geslaagde (en gelaagde) vertelling'

de Volkskrant (★★★★★) 'Lofzang op het noodlot'

NRC (★★★★★) ‘Een surrealistische bespiegeling over de absurditeit van oorlog, een geëngageerde maatschappelijke aanklacht, en een demontage van een zwijgzaam ideaal van mannelijkheid’.